از آیات 1سوره قدر، و 185 سوره بقره، یقین حاصل می شود که شب قدر در ماه مبارک رمضان است. از طرفی می دانیم که بعثت رسول اکرم(ص) در ماه رجب می باشد و اولین آیات بر رسول خدا در ماه رجب نازل شده است، پس چرا میگوییم: قرآن در ماه مبارک رمضان نازل شده است؟
جواب این است که قرآن یک مرتبه دفعتا و جملة واحدة بر قلب مبارک رسول خدا نازل شده است و آیاتی مانند "انا انزلنه فی لیلة القدر" اشاره به این مطلب است. و یک مرتبه هم تدریجا نازل شده است که ابتدای آن در ماه رجب و آغاز بعثت رسول خدا بوده است.

شب قدر، شب نزول قرآن و شب نزول ملائکه می باشد. در این شب، ملائکه نازل می شوند بر ولی زمان: حضرت حجة بن الحسن (عج). در این شب، تقدیر امور می شود بر وفق حکمت.
اینها اشاره به رووس مطالب به نحو اجمال است. حالا چگونه ملائکه نازل می شوند، کیفیت تقدیر امور عالم، مقدرات حتمیه و مقدرات مشروطه، اینها اسراری ست که از ادراک عقول ما بالاتر است.

حضرت امیرالمومنین(ع) که باطن قرآن بوده و قرآن ناطق است می فرماید:" قرآن ، دریایی ست که عمق و قعر آن ادراک نمی شود... دریایی ست که هرچه آب کشندگان و آب برداران از آن مصرف کنند، آن را تهی نمی نمایند"... "و حقا که قرآن، ظاهرش زیبا و باطنش عمیق است، عجائب آن نابود نمی شود، غرائب آن پایان پذیر نیست و تاریکی ها برطرف نمی شود مگر به وسیله ی آن"
دانشمندان گفته اند: اگر یک انسان عالم و دانشمند مذهبی که دارای فهم قرآن باشد، اگر خداوند به چنین بنده ای هزار سال عمر بدهد، و در این عمر طولانی ، هرماه یک ختم قرآن نماید با تمام دقت و تدبر، هربار به هر آیه ای که برسد چیزی از آن می فهمد، که قبل از آن نفهمیده بود!

رسول اکرم اسلام(ص) فرمودند: "من در میان شما دو نتاع نفیس و گرانقدر باقی می گذارم: کتاب خدا و عترت من، اهل بیتم. و تحقیقا آن دو از هم جدا نمی شوند تا با همدیگر بر حوض کوثر برمن وارد شوند."
معنای جدا نشدن کتاب و اهل بیت از یکدیگر این است که قرآنی که مردم را به امیرالمومنین دعوت نکند ، نازل نشده است، و امیرالمومنین که مردم را به قرآن دعوت نکند، آفریده نشده است. قرآن دعوت به امام می نماید و امام، دعوت به قرآن. اینها از یکدیگر جدا نمی شوند.
معاویه خواست قرآن را از امیرالمومنین جدا کند، قرآن را بر سر نیزه ها زد تا بدین وسیله قرآن ناطق را که امام است از بین ببرد. در اینجا که میخواهند قران  را از حضرت جدا کنند، امیرالمومنین که اگر یک ذره از قرآن را روی زمین ببیند، بر می دارد و می بوسد و روی چشم می گذارد، دستور داد که بزنید. آنها کاغذ مرکبند. آن دیگر قرآن نیست. قرآنی که بخواهند امیرمومنان را با آن از صحنه خارج کنند، قرآن نیست. 

فکر نکنیم که استجابت دعا فقط این است که آنچه را از خدا میخواهیم، همان را فورا در کف دست ما بگذارند! بالاخره یا آن حاجت را می دهند، یا گناه شخص را می بخشند یا بلایی را برطرف می سازند و خلاصه دعا کننده ای دست خالی بر نمی گردد.

گزیده ای از سخنرانی های استاد فاطمی نیا

میشود این رمضان موعد فردا باشد
آخرین ماه صیام غم مولا باشد

میشود در شب قدرش به جهان مژده دهند
که همین سال ظهور گل زهرا باشد

(التماس دعا)